15 มีนาคม 2557 ที่จะถึงนี้ก็จะครบรอบ 1 ปีพอดีที่พี่ได้พบเธอ แต่ได้แค่เดินตามไปทักแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
หลังจากที่ได้พบเธอแล้ว พี่รู้สึกทั้งดีใจและเสียใจ...รู้ไหม?
เสียใจที่ตัวเองทำให้พ่อกับแม่ของพี่ในชาตินี้ต้องลำบาก เพราะพี่คิดที่จะพิสูจน์รักแท้กับบรรดาน้องหญิงของพี่...
แม่พี่ได้จากพี่ไปแล้ว แม้ว่าแม่จะสิ้นใจอย่างสงบ สมบูรณ์แบบตามคติ และก่อนที่จะสิ้นใจแม่จะอยู่ในภาวะหลงเลือนไม่รู้สุขรู้ทุกข์ แต่ก่อนหน้านั้นแม่ก็อยู่ในภาวะสิ้นหวังมาหลายปี
แม่เคยปรารภกับพี่ แม่อยากเห็นหน้าลูกสะไภ้ แม่อยากอุ้มหลาน แต่แม่ก็ไม่มีโอกาส จนกระทั่งแม่สิ้นใจจากไป
แต่หลังจากที่แม่พี่ได้จากพี่ไปเป็นเวลา 4 เดือนกับ 2 วัน พี่ถึงได้พบน้องหญิงคนแรก เนี้ยบ
แม่พี่ไม่มีแม้กระทั่งโอกาสที่จะได้รับรู้เรื่องราวดังที่พี่ได้เล่าให้เธอฟัง!
พี่ดีใจ ที่น้องหญิงของพี่งามมาก ถึงขนาดมีตำแหน่ง Miss Thailand Universe 2005
ดีใจ ที่การได้พบเธอนั้น เป็นดังอุดมคติที่เคยคิดฝัน!
น้องหญิง พี่ไม่รู้ว่าพวกเธอได้เผชิญกับอะไรมาบ้าง? แต่สำหรับพี่แล้ว พี่รู้ดีถึงพันธะสัญญาระหว่างพวกเรานั้น...
ช่วงปลายปี 2555 หลังจากที่พี่ได้รับรู้ในตัวจ๋า พี่คิดว่าพี่ได้ให้เวลากับน้องหญิง 3 คนมานานพอแล้ว พี่ได้ทำในสิ่งที่ควรหรือหน้าที่ของพี่ แต่ไม่มีความคืบหน้าจากน้องหญิงทั้งสามคนเลย พี่จึงสรุปว่า พวกน้องหญิงของพี่ต่างหากที่ทำไม่ได้... พี่เองก็อยากให้เรื่องพันธะสัญญาฯนั้นมันสิ้นสุด เพราะพี่มีภาระในชาติภพนี้ต่อบุพการีของพี่ ซึ่งก็เหลือเพียง พ่อ เท่านั้น เพราะพี่เป็นลูกคนเดียว การมาเกิดของพี่นะร้ายนัก แม่เคยเล่าให้ฟัง "ตอนอยู่ในท้องก็ทั้งเตะทั้งถีบ รุนแรงมาก" พอคลอดพี่เสร็จ แม่ก็เป็นเกี่ยวกับมดลูก ไม่สบายไปหลายปี ทำให้พี่ไม่มีน้อง พี่อยากจะมีโอกาสได้ดูแลพ่อของพี่บ้าง พี่จึงกังวลใจมากทุกวันนี้
12-12-12 (12 ธันวาคม 2012) เป็นวันที่พี่ได้ตรวจสอบแล้วว่า เป็นวันที่เหมาะแก่การทำพิธี...(ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี) ซึ่งพี่ก็จะทำการกรวดน้ำเหมือนกับตอนที่ไปทำพิธียอมรับพันธะสัญญาเมื่อ 7 กรกฎาคม 2554
คิดดังนั้นแล้ว พี่จึงนั่งคุกเข่าพนมมือสำรวมจิตสื่อสารกับเทพเบื้องบนผู้เป็นพยานในเรื่องของพวกเรา พี่ขอจบพันธะสัญญาแต่เพียงเท่านี้ โดยจะไปทำพิธีในวันที่ 12-12-12
แต่การที่พี่จะสามารถทำพิธีได้นั้นต้องประกอบไปด้วยเงื่อนไข 2 ประการ 1) พี่ต้องกลับไปที่จังหวัดลำปาง และ 2) เมื่อไปถึงตั้งแต่วันที่ 10 ไปจนถึงเวลา 22.00 น. ของวันที่ 12 ฝนจะต้องตก เพราะพี่ต้องเอาคนโฑสำหรับกรวดน้ำไปรองรับน้ำฝนที่ตกลงมาจากฟ้า
ต่อมาพี่ก็มีอาการน่องบวมโดยไม่ทราบสาเหตุ เป็นอยู่ข้างเดียว เดินไม่ถนัด มีอาการปวด พี่ได้พยายามตรวจเช็คถึงสาเหตุแต่ก็ไม่พบ พี่ก็มานึกถึงว่าสิ่งที่พี่กำลังจะทำและยังไม่ได้ทำคืออะไร? (พี่มีประสบการณ์มาแล้ว 2-3 ครั้งในเรื่องแบบนี้) เมื่อนึกขึ้นได้ว่าพี่จะไปทำดังที่เล่า แต่พี่ยังไม่มีโอกาสได้พูดกับจ๋าเลยแม้แต่คำเดียว พี่จึงไปหาเขาถึงที่ทำงานของเขา (พี่เคยเห็นเขาที่นั่นตอนที่พี่ยังไม่ได้ตระหนักรู้) แต่ก็ไม่ได้พบ พนักงานต้อนรับบอกวันนี้ไม่เข้า
อาการน่องบวมของพี่ก็เป็นมากขึ้น ๆ การเดิน นั่งเริ่มลำบากเพราะมันปวดมากขึ้น พี่จึงคิดว่าเทพเบื้องบนท่านไม่ต้องการให้พี่ได้ทำอย่างที่ตั้งใจ คืนนั้นพี่จึงนั่งคุกเข่าฯ "...ข้าขอยกเลิกความตั้งใจ..."
สาย ๆ ของวันถัดมาพี่ตื่นมาก็พบว่า อาการน่องบวมหายเป็นปกติ แต่เวลาเดินยังมีอาการเจ็บเล็กน้อย เพราะพี่ต้องเดินในสภาวะน่องบวมอยู่อาทิตย์กว่า ๆ สามวันต่อมาก็เป็นปกติไม่มีอาการใด ๆ อีก
พอผ่านพ้นวันที่ 12-12-12 ด้วยความอยากรู้ว่าเหตุการณ์จะเกิดเหมือนที่คิดไว้หรือไม่? พี่จึงโทรไปหาพ่อพี่ ถามพ่อว่าระหว่างวันที่ 10-12 ที่บ้านมีฝนตกหรือไม่? พ่อตอบ "ไม่มี" แต่ที่กรุงเทพฯแถบดอนเมืองมีฝนตกในวันที่ 10
แล้วในช่วงเทศกาลปีใหม่ 2556 ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พี่ได้เห็นตำแหน่งของดาวในปฏิทินโหราศาสตร์ในช่วงเวลาประมาณ 3-4 วันก่อนหน้าวันที่ 15 มีนาคม 2556 พี่ก็คิดว่าพี่รู้แล้วว่า ทำไมเทพเบื้องบนถึงขัดขวางพี่ นั่นคือ พี่กับน้องหญิงทั้งสามมีโอกาสได้ลงเอยกันได้ และพี่ก็ได้เฝ้ารอวันนั้นที่จะมาถึง พร้อมกับพยายามดังเช่นที่ผ่านมา
เวลาผ่านไป... ไม่มีวี่แวว การที่จะได้คุยกันพร้อมหน้าทั้งสามคนไม่ต้องพูดถึง จะมีก็แต่ปัทมาที่ได้เจอได้พูดด้วย แต่ก็ไม่ได้คุยปะติดปะต่อเป็นเรื่องเป็นราว จนคืนวันที่ 14 ได้ผ่านพ้นไป ดาวก็ย้ายราศีหมดแล้ว ไม่ต้องบอกความรู้สึกของพี่ กับคำถามที่ว่า เมื่อไหร่? อีกนานเท่าไร?
แต่แล้วตอนหัวค่ำของคืนวันที่ 15 มีนาคม 2556 พี่ก็ได้พบเธอ น็อต คนนี้ น้องหญิงอีกคนของพี่!
ดังที่เคยบอกไป รอยยิ้มของเธอและสายตาของเธอที่มองพี่ ทำให้พี่รู้สึกเหมือนตอนอายุ 14
แล้วพี่ก็เข้าใจว่าทำไมเทพเบื้องบนท่านถึงขัดขวางพี่ ท่านทรมานพี่ จนพี่เปลี่ยนความตั้งใจ เพราะว่า พี่ยังไม่ได้พบเธอ และได้รับรู้ว่าเธอ คือน้องหญิงอีกคนของพี่
ด้วยความสัตย์จริง พี่ไม่เคยคิดว่าจะมีน้องหญิงอีกคน จนเป็น 4 คน เพราะน้องหญิงทั้งสามคนนั้นก็มีอะไรที่สอดคล้องกันดี ทั้งเท่าเทียมกัน ไม่ยอมน้อยหน้ากัน และเมื่อได้รับรู้ว่ามีเธออีกหนึ่ง พี่ก็บอกได้ว่า พวกเขาทั้งสามนะ คนละกลุ่มกันกับเธอ น็อต
น้องหญิงของพี่...
ในโลกนี้จะมีคนแบบพี่กี่คนกัน อาจจะไม่มีเลยก็ได้ แค่จีบผู้หญิง 1 คนก็ยากแล้ว ยิ่งถ้าจีบดารา หรือนางงาม ยิ่งแล้วใหญ่ หากเป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง แต่พี่ต้องทำพร้อมกันถึง 4 คนในเวลานี้ 2 คนทำงานธรรมดา 2 คนมีชื่อเสียง (1 ดารา 1 นางงาม) แต่พี่ไม่ได้จีบนะ ที่พี่ทำได้ก็คงมีแต่ทำอย่างที่ทำนี้ พี่อาจทำอะไรไม่ได้มาก และไม่ทำก็ไม่ได้
อดีตพี่เคยมีหญิง 2 คนในเวลาที่คาบเกี่ยวกัน แต่พี่ก็รักเพียงคนเดียว แต่หลังจากที่ได้พบน้องหญิงของพี่แล้ว การที่ได้พบและรับรู้น้องหญิงเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่ง และอีกฯ ก็ไม่ได้ทำให้ความรักที่มีต่อน้องหญิงคนที่พบก่อนหน้านั้นน้อยลงไป ความรู้สึกยังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยน บางเวลาคิด ๆ พี่ก็นึกแปลกใจ ว่าทำไมถึงเป็นได้เพียงนี้
7ดวงดาว เด่นกลาง ดาราราย (จากนิมิตครั้งแรก)
รักน็อตและรักน้องหญิงของพี่ทุกคน
